Limburg

Em en Es gaan fietsen. In Limburg. Dat wil zeggen, Em gaat fietsen in Limburg, die kan dat namelijk heel goed. Die kan heel goed klimmen en vindt dat heerlijk. Es gaat ook mee, maar die is al blij als hij er in slaagt een wiel te houden. Em en Es gaan met nog dertien anderen. Goede en minder goede klimmers. Es hoopt dus maar dat hij samen met de mindere goden een groepje kan vormen en dan ook nog kan kleven achter aan dat groepje van mindere goden. Em gaat wel mee met de klauteraars, en dan waarschijnlijk nog voorop ook. Dat kan Em best.
Em heeft de route uitgstippeld. 96,1 km en in totaal 1330 hoogtemeters leest Es op zijn appje. Maar Em heeft dat gisteren nog wat genuanceerd. Het ligt er volgens hem maar net aan op welke app je de route bekijkt. Die van Es zou wel eens te rooskleurig kunnen zijn, Em houdt het op 1550 hoogtemeters, toe maar. Je  zou er zo maar een aantal nachten wakker van kunnen liggen.
Dat doet Es dan ook. Ligt ie te malen over de flanken van die limburgse reuzen. En over de wet van behoud van energie. Dat laatste geeft hem dan wel weer een beetje moed, hoewel hij toch stilletjes betwijfelt of hij die natuurkundewet wel helemaal goed begrepen heeft. Maar daar maalt niemand om. Volgens de wet van behoud van energie gaat er in het systeem namelijk nooit energie verloren, de energie die je ergens instopt komt er namelijk op een ander punt weer uit. Dus als het Es een flink pak energie kost om 800 meter een heuvel op te gaan, komt die energie weer vrij als hij aan genezijde weer 800 meter naar beneden fietst. Es fietst in Limburg dus volkomen energie-neutraal en wordt dus ook niet moe.
Hij is vanmiddag voor de zekerheid nog wel even naar boekhandel Den Boer in Baarn geweest om te zoeken naar een bijbel over klimmen. Bijbels hebben namelijk de intentie om je zonder al te veel inspanning wat dichter bij de hemel te krijgen. Niet gevonden. Was misschien ook wel een beetje kort dag. Komt ie thuis met een boek over Spinoza. Es vindt het namelijk zo lullig om een half uur in zo'n mooie winkel rond te neuzen en dan niets te kopen. Vandaar.
Wat hem altijd is bijgebleven is het bijgeloof van een bekende renner. Es heeft geen idee meer over welke renner het ging, maar gelooft het verhaal te hebben gelezen in een van de boeken van Tim Krabbé. De betreffende renner was er van overtuigd dat hij makkelijker klom als zijn fiets zo licht mogelijk was. Om dat doel te bereiken haalde hij aan het begin van de klim zijn bidons uit zijn bidonhouders en propte die in zijn koerstrui. Was zijn fiets toch zo'n 600 gram lichter!
Dat soort verhalen zijn onlosmakelijk verbonden aan koersen in het algemeen, en aan klmmen in het bijzonder. Daarom gaat Es mee naar Limburg. En daarom wil Es in de zomer Luik-Bastenaken-Luik doen, of ie dat ook gáát doen hangt en beetje van komend weekend af.

Es